Πριν μερικά χρόνια καθόμουν με έναν φίλο και συζητούσαμε υπό την επήρεια καφέ και την θέα μιας λίμνης το αν οι άνθρωποι ενώνονται κάτω από πρόσωπα ή κάτω από ιδέες!!! Ξάφνου (εεεεεε!!!! εεεε!!!! εεεεε???) μια κυρία βρίσκει ενδιαφέρουσα την συζήτηση και μας ζητάει να συμμετάσχει.........εκεί που οι ''μεγάλοι'' τα έλεγαν ακολουθεί ο εξής διάλογος:
ΚΟΡΗ: Μαμά θέλω παγωτό
ΜΑΜΑ : Δεν είπαμε ότι θα πάμε βόλτα με το άλογο?!
ΚΟΡΗ : Ναι αλλά θέλω και παγωτό!!!
ΜΑΜΑ : Είπαμε ένα από τα δύο (μάλλον υπήρχε προσύμφωνο από το σπίτι), θέλω λοιπόν να πας να κάτσεις στην καρέκλα για 5 λεπτά και να σκεφτείς τι από τα 2 θέλεις.
ΚΟΡΗ : (μετά από 2 λεπτά) μαμά τελικά θέλω το παγωτό και όχι την βόλτα με το άλογο.
Απλά εκείνη την στιγμή ήθελα να σηκωθώ και να αρχίσω να χειροκροτώ!!! Πώς μέσα σε 2 λεπτά μαθαίνεις σε ένα παιδί διαχείριση πόρων!!!! Και μόνο με το παγωτό ένιωθε ότι τα είχε όλα.........όχι σαν κάτι άλλα που δεν τα ικανοποιεί τίποτα......και δεν φταίνε αυτά......όπως το μεγαλώσεις έτσι θα γίνει......δες λίγο Game of Thrones.....θες το παιδί σου να γίνει σαν τον Joffrey!!!??? Και πέρα από την πλάκα τι παιδιά νομίζεις ότι ήταν κάποιοι κομπλεξικοί ανικανοποίητοι προϊστάμενοι που ΕΣΥ σήμερα βρίζεις!!!!
Το παιδί δεν θέλει πράγματα για να μάθει ότι έχει......θέλει αξία......δεν θέλει ποσότητα......θέλει συντελεστή βαρύτητας σε ότι έχει......εμείς θυμάμαι λατρεύαμε ένα παιχνίδι σαν αιγυπτιακή θεότητα και αυτό γιατί όσο και αν δεν το ξέραμε, νιώθαμε ότι πέρα από τον mind fuck μέσα από παιδικά και διαφημίσεις βλέπαμε το χαμόγελο του πατέρα ή της μητέρας όταν μας το έπαιρνε επιβραβεύοντας μας συνήθως για κάτι και όχι να μας φλομώνει με 50 πράγματα για να σκάσουμε, αλλά με αυτό το ένα που όταν έσπαγε δεν το πετούσαμε...το κολλούσαμε ή το είχαμε τραυματία!!! Τι σημαίνουν όλα αυτά......ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!! Και μιλάμε για ακριβά παιχνίδια, όχι αστεία, τότε που το μπουσούλημα δεν σήμαινε αυτόματα tablet!!!
Αλλά τι να πω...αυτά τα ωραία τελευταία 30 χρόνια που το πράσινο κυριαρχούσε σε κάθε ανατολή και το make it rain έδινε και έπαιρνε από υπηρεσία σε υπηρεσία και από σπίτι σε σπίτι μετά από δύσκολα χρόνια και γονείς που ζήσανε χούντες, εμφυλίους και παγκόσμιους πολέμους ήρθε αυτή η όμορφη χρυσή γενιά που έμαθε να τα έχει όλα , που δεν έζησε τα των προηγούμενων, μια εφηβεία με τα πάντα όλα, Ευρωπαϊκή. ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΔΕΝ!!!! Πως θα μάθεις σε παιδιά την αξία των πραγμάτων όταν δεν έχεις στερηθεί εσύ ο ίδιος!!!!
''Man needs difficulties, they are necessary for health.''
Όταν του τα δίνεις όλα γιατί δεν στερήθηκες ούτε εσύ, είτε παππούς είτε γιαγιά, είτε γονείς, είτε θείος-θεια, νονός-νονά ακόμα και το σκυλί του να είσαι, μην περιμένεις να μην σε βλέπει σαν πωλητή και κάθε φορά να ανεβάζει τα στάνταρ του. Και χαλάς και την πιάτσα γιατί αύριο θα του ανοίξεις μαγαζί και μάντεψε σε ποιον θα φέρεται έτσι!!! Και στο τέλος χωρίς να το καταλάβεις θα καταλήξεις για το παιδί σου μια απρόσωπη μηχανή χρημάτων (κάποια στιγμή θα ψωνίζει μόνο του και θα θέλει μόνο τα λεφτά σου) και σε περίπτωση που σταματήσει να ρέει ο παράς θα σε απαξιώσει!!! (πολύ ποιητικό....!!! Βασιλάκης Καΐλας)
Ναι η οικονομική κρίση παίζει τον ρόλο της και όλοι μας σαν παιδιά κάναμε σαν σκασμένα πολλές φορές αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι τους τα δίνουμε όλα και καλό δεν τους κάνει!!! Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια που η πληροφορία ρέει σαν διάολος στους νεανίες και εκεί smartphone από την 1η δημοτικού!!!! Γιατί τώρα που έμαθε να περπατάει θέλω να ξέρω σε τι μπαράκια και clubακια κυκλοφορεί να με πάρει ένα τηλ να μην ανησυχώ!!!
Για να μην γίνομαι ισοπεδωτικός τα πράγματα δεν είναι και τόσο μαύρα και σίγουρα δεν είναι όλες οι οικογένειες έτσι, αλλά είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει όλο και περισσότερο και καλό είναι ειδικοί ψυχολόγοι, παιδοψυχολόγοι, παιδαγωγοί να οργανώνουν ημερίδες για γονείς και να τις επικοινωνούν γιατί και οι γονείς έχουν ανάγκη για στήριξη και γνώση!!! Πρέπει κάποιος να δίνει και σε αυτούς τα όπλα για να νιώθουν και οι ίδιοι σίγουροι για το τι κάνουν και όχι κινήσεις πανικού σε κάθε παράλογη απαίτηση του παιδιού τους!!!
''Don't handicap your children by making their lives easy.''
Γιατί είναι πιο όμορφο να σε θυμάται για το ένα game boy που του πήρες με στερήσεις παρά να μην μπορεί να σε ξεχωρίσει μέσα σε χιλιάδες πράγματα που απλά του ακουμπούσες!!!
ΚΟΡΗ: Μαμά θέλω παγωτό
ΜΑΜΑ : Δεν είπαμε ότι θα πάμε βόλτα με το άλογο?!
ΚΟΡΗ : Ναι αλλά θέλω και παγωτό!!!
ΜΑΜΑ : Είπαμε ένα από τα δύο (μάλλον υπήρχε προσύμφωνο από το σπίτι), θέλω λοιπόν να πας να κάτσεις στην καρέκλα για 5 λεπτά και να σκεφτείς τι από τα 2 θέλεις.
ΚΟΡΗ : (μετά από 2 λεπτά) μαμά τελικά θέλω το παγωτό και όχι την βόλτα με το άλογο.
Απλά εκείνη την στιγμή ήθελα να σηκωθώ και να αρχίσω να χειροκροτώ!!! Πώς μέσα σε 2 λεπτά μαθαίνεις σε ένα παιδί διαχείριση πόρων!!!! Και μόνο με το παγωτό ένιωθε ότι τα είχε όλα.........όχι σαν κάτι άλλα που δεν τα ικανοποιεί τίποτα......και δεν φταίνε αυτά......όπως το μεγαλώσεις έτσι θα γίνει......δες λίγο Game of Thrones.....θες το παιδί σου να γίνει σαν τον Joffrey!!!??? Και πέρα από την πλάκα τι παιδιά νομίζεις ότι ήταν κάποιοι κομπλεξικοί ανικανοποίητοι προϊστάμενοι που ΕΣΥ σήμερα βρίζεις!!!!
Το παιδί δεν θέλει πράγματα για να μάθει ότι έχει......θέλει αξία......δεν θέλει ποσότητα......θέλει συντελεστή βαρύτητας σε ότι έχει......εμείς θυμάμαι λατρεύαμε ένα παιχνίδι σαν αιγυπτιακή θεότητα και αυτό γιατί όσο και αν δεν το ξέραμε, νιώθαμε ότι πέρα από τον mind fuck μέσα από παιδικά και διαφημίσεις βλέπαμε το χαμόγελο του πατέρα ή της μητέρας όταν μας το έπαιρνε επιβραβεύοντας μας συνήθως για κάτι και όχι να μας φλομώνει με 50 πράγματα για να σκάσουμε, αλλά με αυτό το ένα που όταν έσπαγε δεν το πετούσαμε...το κολλούσαμε ή το είχαμε τραυματία!!! Τι σημαίνουν όλα αυτά......ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!! Και μιλάμε για ακριβά παιχνίδια, όχι αστεία, τότε που το μπουσούλημα δεν σήμαινε αυτόματα tablet!!!
Αλλά τι να πω...αυτά τα ωραία τελευταία 30 χρόνια που το πράσινο κυριαρχούσε σε κάθε ανατολή και το make it rain έδινε και έπαιρνε από υπηρεσία σε υπηρεσία και από σπίτι σε σπίτι μετά από δύσκολα χρόνια και γονείς που ζήσανε χούντες, εμφυλίους και παγκόσμιους πολέμους ήρθε αυτή η όμορφη χρυσή γενιά που έμαθε να τα έχει όλα , που δεν έζησε τα των προηγούμενων, μια εφηβεία με τα πάντα όλα, Ευρωπαϊκή. ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ ΟΛΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΔΕΝ!!!! Πως θα μάθεις σε παιδιά την αξία των πραγμάτων όταν δεν έχεις στερηθεί εσύ ο ίδιος!!!!
''Man needs difficulties, they are necessary for health.''
Carl Gustav Jung
Όταν του τα δίνεις όλα γιατί δεν στερήθηκες ούτε εσύ, είτε παππούς είτε γιαγιά, είτε γονείς, είτε θείος-θεια, νονός-νονά ακόμα και το σκυλί του να είσαι, μην περιμένεις να μην σε βλέπει σαν πωλητή και κάθε φορά να ανεβάζει τα στάνταρ του. Και χαλάς και την πιάτσα γιατί αύριο θα του ανοίξεις μαγαζί και μάντεψε σε ποιον θα φέρεται έτσι!!! Και στο τέλος χωρίς να το καταλάβεις θα καταλήξεις για το παιδί σου μια απρόσωπη μηχανή χρημάτων (κάποια στιγμή θα ψωνίζει μόνο του και θα θέλει μόνο τα λεφτά σου) και σε περίπτωση που σταματήσει να ρέει ο παράς θα σε απαξιώσει!!! (πολύ ποιητικό....!!! Βασιλάκης Καΐλας)
Ναι η οικονομική κρίση παίζει τον ρόλο της και όλοι μας σαν παιδιά κάναμε σαν σκασμένα πολλές φορές αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι τους τα δίνουμε όλα και καλό δεν τους κάνει!!! Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια που η πληροφορία ρέει σαν διάολος στους νεανίες και εκεί smartphone από την 1η δημοτικού!!!! Γιατί τώρα που έμαθε να περπατάει θέλω να ξέρω σε τι μπαράκια και clubακια κυκλοφορεί να με πάρει ένα τηλ να μην ανησυχώ!!!
Για να μην γίνομαι ισοπεδωτικός τα πράγματα δεν είναι και τόσο μαύρα και σίγουρα δεν είναι όλες οι οικογένειες έτσι, αλλά είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει όλο και περισσότερο και καλό είναι ειδικοί ψυχολόγοι, παιδοψυχολόγοι, παιδαγωγοί να οργανώνουν ημερίδες για γονείς και να τις επικοινωνούν γιατί και οι γονείς έχουν ανάγκη για στήριξη και γνώση!!! Πρέπει κάποιος να δίνει και σε αυτούς τα όπλα για να νιώθουν και οι ίδιοι σίγουροι για το τι κάνουν και όχι κινήσεις πανικού σε κάθε παράλογη απαίτηση του παιδιού τους!!!
''Don't handicap your children by making their lives easy.''
Robert A. Heinlein
Γιατί είναι πιο όμορφο να σε θυμάται για το ένα game boy που του πήρες με στερήσεις παρά να μην μπορεί να σε ξεχωρίσει μέσα σε χιλιάδες πράγματα που απλά του ακουμπούσες!!!
ΔΙΔ-άσκαλος
Υ.Γ.
Πόσο γαμάτος λογοτέχνης μπορώ να γίνω ο άτιμος!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου