''Την περίοδο 1961 – 1966 μετανάστευσαν 552.595 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο 1967 – 1972 μετανάστευσαν 382.971 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο 2003 – 2008 το αντίστοιχο νούμερο είναι 235.869 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο των πρώτων πέντε χρόνων του μνημονίου [2010-2015] μετανάστευσαν 610.037 προς χώρες του εξωτερικού.''
Κάτι πάει στραβά, φεύγουν πελάτες, το μαγαζί ή επιβιώνει από εσωτερική κατανάλωση ή πάει στον βρόντο, ΚΑΙ Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ.
Κοίτα να δεις, άμα εμένα ο πατέρας μου έδινε χαρτζιλίκι 10 €, και έγραφε στα τεφτέρια του ''ο υιός μου μου χρωστάει 10 €'' και για κάποιο λόγο ξεμέναμε σαν οικογένεια από φράγκα και τα μόνα χρήματα ήταν αυτό το χαρτζιλίκι, ποιος έκανε κουμάντο μετά?! εεε?! ΠΟΙΟΣ?!
Και έστω ότι ο πατέρας μου πήγαινε στον κολλητό του και του έλεγε κοίτα θέλω ρευστό τώρα μα μου χρωστάει ο υιός μου, άρα λογιστικά είμαι στα ίσα μου άσχετα αν το ταμείο είναι -10 € και το μαλακισμένο με κάνει ότι θέλει, 2 ώρες τώρα με έχει ζαλίσει.
''Λεφτά υπάρχουν!''
ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ?!?!?!?!
Πάντα αυτός που έχει να φάει και δύναμη να επιβληθεί.
Στην παραπάνω περίπτωση βέβαια ο πατέρας μου με έχει ένα χέρι ξύλο και εκμεταλλεύομαι την αδυναμία του σε εμένα αλλά τέλος πάντων.
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
''Χρήμα είναι οτιδήποτε γίνεται γενικά αποδεκτά ως μέσο ανταλλαγής από τα άτομα μιας κοινωνίας''
Και έρχεται ο πατέρας μου με σουβλάκια που πήρε με δανεικά και μου λέει ''εμείς στην οικογένεια από εδώ και πέρα θα συναλλασσόμεθα με σουβλάκια'', και σκέφτεσαι ότι τα 10 € σαν χαρτονόμισμα δεν έχουν αξία πλέον επομένως δεν μπορώ να κάνω και ότι θέλω.
''Work like you don't need the money. Dance like no one is watching. And love like you've never been hurt.''
ΛΥΣΗ
Πάω σε άλλη αγορά (όπου τα 10 € έχουν αξία) και αν αποφασίσω να μεταφράσω το δεκάρικο σε σουβλάκια επιστρέφω.
Παρακρατάει και ο γείτονας μερικά γιατί αυτός μας δάνεισε για τα σουβλάκια. Μετά από καιρό μας ανοίγει και σουβλατζίδικο να δουλεύουμε μέσα οικογενειακώς, στο σπίτι που μέναμε όλο αυτό γιατί τρώγαμε τα δανεικά που μας έδινε σε σουβλάκια ως αποδεκτό μέσω συναλλαγής εντός της οικογένειας με εγγύηση το σπίτι.
''Οι κρίσεις γεννάνε Κροίσους.''
Και τα βλέπω εγώ αυτά, παίρνω τα 10 €, πάω αγοράζω τα σοκολατάκια του πρέσβη και τα πουλάω στους δικούς μου για 15 €. Κάνω αυτό το αλισβερίσι 2 - 3 φορές, επιστρέφω τα δανεικά, πουλάω για χρυσάφι και τα χρησιμοποιημένα χαρτάκια από τα σοκολατάκια και εσυλλογίζομαι :
''να ανοίξω και εγώ σουβλατζίδικο να βάλω τους δικούς μου μέσα να είμαστε πάλι οικογένεια ή να συνεχίσω να μαζεύω?''
Υ.Γ.
Το κουλό της υπόθεσης είναι ότι κάποιοι θα νομίζουν ότι μιλάω για την οικογένεια μου, και το θλιβερό είναι ότι παίζει αυτό να είναι actual περιστατικό!!!
Την περίοδο 1967 – 1972 μετανάστευσαν 382.971 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο 2003 – 2008 το αντίστοιχο νούμερο είναι 235.869 προς χώρες του εξωτερικού.
Την περίοδο των πρώτων πέντε χρόνων του μνημονίου [2010-2015] μετανάστευσαν 610.037 προς χώρες του εξωτερικού.''
Από στοιχεία της Eurostat
Κάτι πάει στραβά, φεύγουν πελάτες, το μαγαζί ή επιβιώνει από εσωτερική κατανάλωση ή πάει στον βρόντο, ΚΑΙ Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ.
Κοίτα να δεις, άμα εμένα ο πατέρας μου έδινε χαρτζιλίκι 10 €, και έγραφε στα τεφτέρια του ''ο υιός μου μου χρωστάει 10 €'' και για κάποιο λόγο ξεμέναμε σαν οικογένεια από φράγκα και τα μόνα χρήματα ήταν αυτό το χαρτζιλίκι, ποιος έκανε κουμάντο μετά?! εεε?! ΠΟΙΟΣ?!
Και έστω ότι ο πατέρας μου πήγαινε στον κολλητό του και του έλεγε κοίτα θέλω ρευστό τώρα μα μου χρωστάει ο υιός μου, άρα λογιστικά είμαι στα ίσα μου άσχετα αν το ταμείο είναι -10 € και το μαλακισμένο με κάνει ότι θέλει, 2 ώρες τώρα με έχει ζαλίσει.
''Λεφτά υπάρχουν!''
Γιώργος Παπανδρέου
ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ?!?!?!?!
Πάντα αυτός που έχει να φάει και δύναμη να επιβληθεί.
Στην παραπάνω περίπτωση βέβαια ο πατέρας μου με έχει ένα χέρι ξύλο και εκμεταλλεύομαι την αδυναμία του σε εμένα αλλά τέλος πάντων.
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας
''Χρήμα είναι οτιδήποτε γίνεται γενικά αποδεκτά ως μέσο ανταλλαγής από τα άτομα μιας κοινωνίας''
Και έρχεται ο πατέρας μου με σουβλάκια που πήρε με δανεικά και μου λέει ''εμείς στην οικογένεια από εδώ και πέρα θα συναλλασσόμεθα με σουβλάκια'', και σκέφτεσαι ότι τα 10 € σαν χαρτονόμισμα δεν έχουν αξία πλέον επομένως δεν μπορώ να κάνω και ότι θέλω.
''Work like you don't need the money. Dance like no one is watching. And love like you've never been hurt.''
Mark Twain
ΛΥΣΗ
Πάω σε άλλη αγορά (όπου τα 10 € έχουν αξία) και αν αποφασίσω να μεταφράσω το δεκάρικο σε σουβλάκια επιστρέφω.
Παρακρατάει και ο γείτονας μερικά γιατί αυτός μας δάνεισε για τα σουβλάκια. Μετά από καιρό μας ανοίγει και σουβλατζίδικο να δουλεύουμε μέσα οικογενειακώς, στο σπίτι που μέναμε όλο αυτό γιατί τρώγαμε τα δανεικά που μας έδινε σε σουβλάκια ως αποδεκτό μέσω συναλλαγής εντός της οικογένειας με εγγύηση το σπίτι.
''Οι κρίσεις γεννάνε Κροίσους.''
Αριστοτέλης Ωνάσης
Και τα βλέπω εγώ αυτά, παίρνω τα 10 €, πάω αγοράζω τα σοκολατάκια του πρέσβη και τα πουλάω στους δικούς μου για 15 €. Κάνω αυτό το αλισβερίσι 2 - 3 φορές, επιστρέφω τα δανεικά, πουλάω για χρυσάφι και τα χρησιμοποιημένα χαρτάκια από τα σοκολατάκια και εσυλλογίζομαι :
''να ανοίξω και εγώ σουβλατζίδικο να βάλω τους δικούς μου μέσα να είμαστε πάλι οικογένεια ή να συνεχίσω να μαζεύω?''
ΔΙΔ-άσκαλος
Υ.Γ.
Το κουλό της υπόθεσης είναι ότι κάποιοι θα νομίζουν ότι μιλάω για την οικογένεια μου, και το θλιβερό είναι ότι παίζει αυτό να είναι actual περιστατικό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου